MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında 01.01.2012 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, mağaza olarak kullanılan kiralanana ait kira bedelinin emsaller karşısında düşük kaldığını belirterek aylık kira bedelinin 01.01.2015 tarihinden itibaren net 4.000.-TL olarak tespitini istemiştir.
Davalı, talebin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Somut olayda; davacı ile davalı arasında 01.01.2012 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır, artırılması talep edilen dönemin ise endeks dönemi olduğu anlaşılmaktadır. Dosya arasında bulunan 30.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda, dava konusu taşınmazın 01.01.2015 tarihinden itibaren geçerli aylık kira bedeli net 1.821.84.-TL brüt 2.277.30-TL olarak tespit edilmiş, Mahkemece davalının 01.01.2015 tarihinden itibaren başlayan dönemde net 1.835.-TL kira bedeli ödediği, davalının ödediği kira bedelinin bilirkişi tarafından belirlenen kira bedeline ÜFE oranı uygulanmak suretiyle hesaplanan kira bedelini aştığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiştir. Kira parasının miktarına ilişkin olarak bir uyuşmazlık bulunup mahkemeye müracaat edildiğine ve kira parasının dava yoluyla tespiti istenildiğine göre; davalı taraf artırılması istenilen veya karar verilebilecek miktarı ödese bile dava red edilmeyip kira tespit kararı verilmelidir. O halde Mahkemece yapılacak iş ; kira bedelinin tespitine ilişkin davalarda red kararı verilemeyeceği hususu gözetilerek davalının kabul edip ödediği miktardan az olmamak üzere kira bedelinin tespitine ilişkin bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-) Bozma nedenine göre; davacı tarafın sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.