Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi


Dava rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, rücu davasının yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 26.maddesindeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasa Mahkemesinin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile Anayasaya aykırılık nedeniyle iptaline karar verilmiş bulunması, Kurumun rücu hakkının; yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, davacı Kurum’un rücu alacağı, ilk peşin değerli geliri oluşturan 150.896,76 TL.’nin, anılan Yasa’nın 26. maddesine göre, davalının %30 kusuruna isabet eden 45.249,02 TL. ile sınırlı olup, iş bu davada peşin sermaye değerli gelirlerden talep edilen %20 kusur karşılığı 31.084,00 TL.’ye hükmedilmiş olması, sonuca etkili olmayıp, bu hususun ileride açılacak ek davada gözetilmesinin mümkün bulunmasına göre, hükmü temyiz eden taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 11/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.