MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, maliki olduğu 742 ada 1 sayılı parseldeki 21 nolu bağımsız bölümün ½ payını 05.03.2009 tarihinde eşi olan davalıya ölünceye kadar bakma akdi ile devrettiğini, ancak davalının 09.12.2010 tarihinde kendisini terk ettiğini ve bakım borcunu yerine getirmediğini ileri sürerek tapu iptali ve tescile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının kusurlu davranışı nedeni ile evi terk ettiğini, bakım borcunu yerine getirmemesinin kendisinin kusuruna dayanmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece, "...bakım borcunun yerine getirilmemesinin davalıdan kaynaklanmadığı, aksine davacının kendi tutumundan, hal ve hareketlerinden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, Borçlar Kanununun 617. maddesi hükmü gözetilerek tarafların sosyal, içtimai ve ekonomik durumları saptanarak, davacı yararına münasip bir irat bağlanmasına karar verilmesi gerekirken anılan yasal düzenlemenin gözardı edilmiş olması doğru değildir." gerekçesiyle bozulmuş olup, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde mahkemece, tapu iptali ve tescil isteğinin reddine, dava tarihinden itibaren davacı lehine ömür boyu aylık 250,00 TL irada hükmedilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Dava, ölünceye kadar bakım akdine aykırılık hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Tarafların işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Mahkemece, hükümde kabul ret oranına göre taraflara yüklenen 268,00 TL yargılama gideri, eldeki davadan tefrik edilerek Simav Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/275 Esasına kaydedilen karşı dava için, davacı (eldeki davalı) tarafından yatırılan gider avansı olup belirtilen davada değerlendirileceğinden eldeki davada hüküm altına alınması doğru değil ise de anılan husus yeninden yargılama yapılmasını gerekli kılmadığından, hükmün 4 numaralı bendinin tamamen hüküm fıkrasından çıkartılmasına, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.