Sosyal Güvenlik Kararları - Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/19333 Esas 2013/1853 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/19333
Karar No: 2013/1853

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/19333 Esas 2013/1853 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir icra takibine yapılan itirazın iptali ile inkar tazminatı istemine ilişkin bir davayı inceledi. Davacının talebi reddedildi. Davacı Kurum avukatı temyiz başvurusunda bulundu. Ancak mahkeme, hükümde verilen miktarın temyiz sınırının altında olduğu için temyiz yolunun mümkün olmadığına karar verdi. Kararda, 5219 sayılı Kanun ve 5236 sayılı Kanunun kesinlik sınırını değiştirdiği belirtildi. Temyiz sınırı, sadece dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır ve faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden temyiz sınırı 2011 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesinde belirtilen miktara karşılık gelir. Alacağın tamamının gözetilmesi veya tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise kabul ve reddedilen miktarların esas alınması gerektiği belirtilir. Geçici 3. madde uyarınca, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun kabul gördüğü durumlarda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz sınırı belirlenir.

10. Hukuk Dairesi 2011/19333 E. , 2013/1853 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 752.28 TL’lik icra takibine yapılan itirazın iptali ile inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2011 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.540,00 TL. olarak değiştirmiştir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece karar verilen alacak tutarları, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum avukatının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle, kesinliği nedeniyle reddi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı avukatının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 11.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi .