Tapu Tescil Kararları - Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/2213 Esas 2020/4618 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2213
Karar No: 2020/4618

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/2213 Esas 2020/4618 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, bir taşınmazın satışından sonra kayyım atanan şahısların hisselerine isabet eden bedelleri, kayyım süresi dolması nedeniyle gaipliğine karar verilen kişinin yerine Hazineye irat kaydedilmesi talebinde bulundu. Bazı davalılar, husumet yöneltilemeyeceğini belirtirken, diğerleri ise davanın reddini savundu. Mahkeme, ölen kişinin son ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verdi ancak bu karar, taşınmazın mal varlığına yönelik bir dava olduğu için doğru değildi. Bozma kararının ardından yapılan yargılamada, gaiplik kararı istenen kişinin öldüğü, gaipliğe karar verilemeyeceği ve davanın reddine karar verildi. Kanunlar olarak ise Türk Medeni Kanunu'nun 588. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 2. maddesi geçiyor.

1. Hukuk Dairesi 2019/2213 E. , 2020/4618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : GAİPLİK, MALVARLIĞININ DEVRİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 1833 parsel sayılı taşınmaz paydaşlarından ..."ya ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 1990/317 Esas, 1990/360 Karar sayılı ilamı ile İstanbul Defterdarının kayyım tayin edildiğini, ortaklığın giderilmesi davası sonunda taşınmazın satıldığını, kayyım atanan şahısların hissesine isabet eden bedelin hesabına yatırıldığını, 10 yıllık kayyım ile idare süresinin dolması nedeniyle 4721 sayılı TMK"nın 588. maddesindeki şartların oluştuğunu ileri sürüp ..."nı gaipliğine karar verilerek, kayyım adına yatırılan satış bedellerinin Hazineye irat kaydına karar verilmesini istemiştir.
Davalı Ramazan, kayıt maliki olmadığından kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, davalı Dursun ve Sevgi, iyiniyetli olduklarını belirtip davanın reddini savunmuşlar, davalı İbrahim ise savunma getirmemiştir.
Mahkemece, gaipliğine karar verilmesi istenen kişinin son ikametgahı mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle verilen yetkisizlik kararı Dairece, "… Ne var ki, TMK"nın 588. maddesinden kaynaklanan davaların taşınmazın aynına (mal varlığına) yönelik olduğu gözetildiğinde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun (HMK) 2. maddesi kapsamında kaldığı ve görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğu tartışmasızdır. Hal böyle olunca, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir... " gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, gaiplik istemi yönünden tefrik edilen dava birleştirilmek suretiyle hakkında gaiplik kararı istenen kayıt malikinin 04.06.1983 tarihinde öldüğü, 4721 sayılı TMK"nın 588. maddesinde öngörülen şartların gerçekleşmediği gerekçesiyle asıl ve birleştirilen davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı Hazine tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davacı İdarenin yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 30/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.