Bursa Ceza Kararları - Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1928 Esas 2019/10412 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1928
Karar No: 2019/10412
Karar Tarihi: 27.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/1928 Esas 2019/10412 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

14. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında \"çocuğun basit cinsel istismarı\" suçundan mahkumiyet kararı çıkarıldığı belirtilmiştir. Ancak, Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bu kararın istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, kanun maddelerine uygun olarak duruşmasız inceleme yapılmıştır. Bu inceleme sonucunda, her bir mağdureye yönelik eylemlerin ayrı ayrı ve bağımsız bir şekilde ele alınması gerektiği, ancak bu durumun yazılı şekilde topluca hüküm kurulduğu için kanuna aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi'nin verdiği hükmün esastan reddi yerine, sanık müdafisinin temyiz itirazlarının yerinde olduğu ve istinaf başvurusunun kabul edilerek kararın bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesine aykırı davranıldığı vurgulanmıştır. Kanunun 299/1. maddesi de duruşmasız inceleme yapılması durumlarına ilişkin hükümler içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2019/1928 E. , 2019/10412 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine dair Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.06.2017 gün ve 2015/306 Esas, 2017/110 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.2.2005 günlü, 6-16-14 sayılı kararında açıklandığı üzere, cezanın belirlenmesi ve kişiselleştirilmesinin, her bir olay yönünden farklı koşullara tabi olacağı, bu kuralın aksine davranışın denetim olanağını ortadan kaldıracağı gibi infazda da tereddütlere yol açacağı gözetilerek ilk derece mahkemesince, sanık hakkında her bir mağdureye yönelik eylemlerinin hüküm fıkrasında ayrı ve bağımsız değerlendirilmesi suretiyle hükümler kurulması gerekirken, yazılı şekilde topluca hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 232. maddesine aykırı davranıldığı nazara alınarak istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 27.09.2017 gün ve 2017/2455 Esas, 2017/1885 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik sair yönleri incelenmeyen hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkraları gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.