Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, meslek hastalığı sonucu sigortalının sürekli işgöremezlik durumuna girmesi nedeniyle Kurumca yapılan sosyal sigorta yardımlarının 506 sayılı Kanun 26. madde uyarınca davalı işverenden rücuan tahsiline ilişkindir.
Bozma sonrası yapılan yargılama sonunda; mahkemece alınan bilirkişi raporunda, sigortalının ..."na bağlı ... Tersanesi Komutanlığı işyerinde iş emniyeti kısmında tozdan ve dumandan uzak ortamda çalışması nedeniyle davalınun kusuru olmadığı bildirilmiş ise de, mahkeme tarafından davanın kabulüne karar verildiği görülmüş olup; mahkemece, bozma ilamının gereklerinin tam olarak yerine getirilmediği görülmektedir.
Önceki bozma ilamında değinildiği üzere, sigortalının davalı ... Kuvvetleri Komutanlığı ... Tersanesi Komutanlığı’na ait işyerinde çalışmadan önce 1978-1983 tarihleri arasında özel sektörde değişik işyerlerinde metal işçisi, 02/04/1984-15/11/1999 tarihleri arasında ise Türkiye ... A.Ş.’ye ait işyerinde kaynakçı olarak çalıştığı anlaşılmakla, sigortalının belirtilen işyerlerinde hangi ortamda ve hangi görevlerde çalıştığı net olarak tespit edilmemiştir. Özellikle, sigortalının davalıya ait işyerinde hizmet akitlerinin kaynakçı olarak yapıldığı görülmüş ise, fiili olarak hangi görevlerde çalıştığı, gerçekten bu işyerinde masabaşı tozsuz ve dumansız bir ortamda çalışıp çalışmadığının irdelenmesi gerekmektedir.
Daha sonra, bu işyerlerindeki çalışmaların sigortalıdaki meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli iş göremezlik oranına etkisi olup olmadığı belirlenmeli, gerekirse, çalışma yerlerinde keşif de yapılarak, bu eksiklikler giderilmeli; meslek hastalığının, işin niteliğine göre tekrarlanan sebepler veya işin yürütüm şartlarına göre ortaya çıkan hastalık, sakatlık veya ruhi arıza halleri olduğu dikkate alınarak, meslek hastalığının engellenmesinde, iş güvenliği mevzuatına göre, işverence hangi önlemlerin alınması gerekeceği, bu önlemlerin işverence alınıp alınmadığı ve alınmış önlemlere sigortalı işçinin uyup uymadığı irdelenerek; işverenin, mevzuatın kendisine yüklediği tedbirleri, işçilerin tecrübeli oluşu veya dikkatli çalıştığı takdirde gerekmeyeceği gibi düşünceler ile almaktan çekinemeyeceği, çalışma hayatında süre gelen kötü alışkanlık ve geleneklerin varlığının da, işverenin önlem alma ödevini etkilemeyeceği, işverenin, çalıştırdığı sigortalıların beden ve ruh bütünlüğünü korumak için yararlı her önlemi, amaca uygun biçimde almak, uygulamak ve uygulatmakla yükümlü olduğu gerçeğinden hareketle, meslek hastalığının oluşumunda kusurun belirlenmesi için konunun uzmanı bilirkişilerden bu doğrultuda yeni bir kusur raporu alınmalıdır.
Öte yandan, meslek hastalığının oluşumu ile işyerindeki çalışma koşulları arasında illiyet bağı olduğu ve çalışılan işverenlerin kusurlu olduğu sonucuna varılacak olursa, birlikte kusurları olmayıp ayrı zamanlarda ve ayrı ortamlarda meslek hastalığının oluşmasına birbirleriyle irtibatlı olmaksızın katkılarının bulunması nedeniyle her işverenin sadece kendi kusuru oranındaki maddi zarar miktarından sorumlu tutulması gerektiği gözönünde bulundurulmalıdır.
O halde, taraflar avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.02.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.