Eşe karşı kasten yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 62/1, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair kapatılan İzmir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.05.2008 tarihli ve 2007/2556 Esas, 2008/538 sayılı kararının 12.06.2008 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 03.04.2009 tarihinde işlediği basit yaralama suçundan İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2010 tarihli ve 2009/1113 Esas, 2010/63 sayılı kararıyla cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 62/1, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2018 tarihli ve 2018/1019 Esas, 2018/1199 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 19.03.2019 tarih ve 2019/62 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.03.2019 tarih ve 2019/31240 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.

Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03.02.2014 tarihli ve 2013/23474 Esas, 2014/2417 sayılı ilamında belirtildiği üzere, 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zaman aşımının duracağı ve zaman aşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı kabul edilerek yapılan incelemede, sanık hakkında 16.11.2007 tarihinde işlemiş olduğu eşe karşı kasten basit yaralama suçu nedeniyle İzmir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.05.2008 tarihli kararıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına hükmedildiği ve bu kararın itiraz edilmeksizin 12.06.2008 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresinde 03.04.2009 tarihinde yeni suç işlendiği ve bu suça ilişkin İzmir 24. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20.09.2010 tarihli kararın kesin olduğu gözetildiğinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleştiği 12.06.2008 tarihinde duran zaman aşımı süresinin ikinci suçun işlendiği 03.04.2009 tarihinde yeniden işlemeye başladığı ve suç tarihi olan 16.11.2007 tarihi ile hükmün açıklanarak mahkumiyet kararının verildiği 29.11.2018 tarihleri arasındaki süreden duran zaman aşımı süresi düşüldükten sonra geçen zamanda 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zaman aşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilmeden, düşme kararı yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2018 tarihli ve 2018/1019 Esas, 2018/1199 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının CMUK"un 322/1. ve CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.