5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na aykırılık suçundan sanık ..."un, anılan Kanun"un 63/10, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2019 tarihli ve 2019/267 esas, 2019/491 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 30.06.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/07/2020 tarihli ve KYB. 2020-56905 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 26/06/2019 tarihli ve 2019/29870 esas, 2019/10061 sayılı ve Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 14/01/2020 tarihli ve 2019/13304 esas, 2020/496 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında anılan Kanun"un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2019 tarihli ve 2019/267 esas, 2019/491 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümden cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair TCK"nin 58. maddesinin tatbikine ilişkin kısmın çıkartılmasına, diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, 07.10.2012 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.