Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Teknik yöntemlerle uyuşturucu madde kullandıkları tespit edilmeyen sanıkların, aleyhlerinde yeterli ve kesin delil bulunmadığı aşamada, bulundukları yerin yakın çevresinde enjöktör içinde ele geçen uyuşturucu maddeyi kullanmak için bulundurduklarını söylemek suretiyle ikrarları ile suçlarının ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiklerinin anlaşılması karşısında haklarında etkin pişmanlıkla ilgili TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükmedilen gün karşılığı adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.