MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2013/307-2013/183

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 07.08.2000-11.07.2011 tarihleri arasında davalı bankada güvenlik görevlisi yardımcısı olarak çalıştığını gerçek ücretinin ikramiye ve diğer ödemeler adı altında bölünerek eksik ücret miktarı üzerinden kısmı fazla mesai ücreti ödendiği 2011 yılında ödenmesi gereken jestiyon primi ile son beş aylık yol parasının ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı tutulmak kaydı ile eksik ödenen fazla mesai ücretleri ile ödenmeyen jestiyon primi faizi ve yol parasının davalıdan tahsil edilerek müvekkiline ödenmesini, yargılama giderleri ile ücreti vekaletin davalı tarafa yükletilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacını 07.08.2000 tarihinde 3D Güvenlik Sistemleri Organizasyon A.Ş. ünvanlı şirkette çalışmaya başladığı 01.12.2001 tarihinde protokolle davacının hizmet sözleşmesi D.T. Bankası A.Ş."ye devredildiği sonrasında bu bankanın halefi olan F. A.Ş. de çalışmasını sürdürdüğü 14.02.2011 tarihinde ise davalı bankanın F."ı devraldığı devir öncesi fazla mesai ücretlerinin davacının da imzasını taşıyan fazla mesai formları ile ödendiği devir sonrasında da davacını fazla çalışması bulunmadığı fazla çalışmasının ücrete dahil olduğu ve ayrıca dava tarihinden geriye beş yıllık dönem için talepte bulunabileceği önceki döneme ait fazla mesai ücretlerinin zamanaşımını uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin talep ettiği alacaklara kısmen hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve davacı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışmanın ispatı bağlamında fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile ispatlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; dosya içinde yer alan fazla çalışma formlarının normal mesai dışındaki çalışmaya ilişkin olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Formlar incelendiğinde 18:30 sonrası çalışmalara yönelik olduğu görülmektedir. Bu sebeple bu formlardaki çalışmanın saat 18:30’dan sonraki çalışmaları kapsadığı kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Nitekim Dairemizin 10.04.2014 tarihli 2013/8399 ve 2014/7819 sayılı kararı da aynı yöndedir. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.