İstanbul Ceza Kararları - Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17306 Esas 2020/779 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17306
Karar No: 2020/779
Karar Tarihi: 14.01.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17306 Esas 2020/779 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, basit yaralama suçundan hükmün açıklanmasıyla sanığı mahkum etmiştir. Ancak, kararın dayandığı kanıtların açık bir şekilde gerekçeye yansıtılmaması ve cezanın şahsileştirilmesi yeterli şekilde yapılmadığı için Anayasa'nın 141. maddesi ve CMK'nin 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılmıştır. Ayrıca, sanık daha önce hapis cezasına çarptırılmamıştır ve 65 yaşını doldurmuştur, bu nedenle seçimlik cezalardan hapis cezası yerine başka bir cezanın uygulanması gerekmektedir. Son olarak, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri: Anayasa'nın 141. maddesi, CMK'nin 34, 223 ve 230. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 50/3, 50/2 ve 50/1. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/17306 E. , 2020/779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2)Suç tarihinde 65 yaşını doldurmuş olup adli sicil kaydına göre de suç tarihinde daha önce hapis cezasına mahkum olmadığı anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine göre, tayin edilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi de gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 50/1. maddesindeki adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.