MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2014
NUMARASI : 2013/116-2014/286

Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin görünürde dava dışı A.Rehberlik şirketinin alt işveren, davalı Türk T. şirketinin asıl işveren olarak gözüktüğü Ankara İl T. Müdürlüğünde çalıştığını, davacının muvazaaya dayalı olarak davalı şirkete karşı açığı davaların kabulle sonuçlandığını ve onanarak kesinleştiğini, davanın belirsiz alacak davası olarak açılmasının gerektiğini, davacının alacağı miktarın belirlenebilir olmasının mümkün olmadığını belirterek kıdem tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kıdem tazminatının belirlenebilir olduğunu, belirsiz alacak davası olarak açılamıyacağını, davanın husumetten reddi gerektiğini, davacının toplu iş sözleşmesinden faydalanamayacağını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
T. ve A.arasındaki ilişkinin Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 05.07.2012 tarihli iş kolu tespiti kararından önceki dönemler için muvazaalı olduğu kabul edilerek uygulamalar yapılmış, bu yönde verilen kararlar Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiştir. Bu sebeple işkolu tespit kararından sonra işten çıktığı anlaşılan davacının toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlanamayacağı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacının kıdem tazminatının toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.