Boşanma Kararları - Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/2954 Esas 2018/4142 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2954
Karar No: 2018/4142
Karar Tarihi: 31.05.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/2954 Esas 2018/4142 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalılarla olan bir dava sırasında reddi hakim talebinde bulunmuştur. Merci tarafından verilen karar davacıya tebliğ edilmiş, ancak davacı temyiz talep etmiştir. Temyiz dilekçesi yasal süresi geçtikten sonra verildiği için mahkeme tarafından reddedilmiştir. Kanunda açıkça belirtilen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilemeyeceği ve bu durumun davacıya herhangi bir hak doğurmayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz dilekçesi süre yönünden reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi, HUMK’nın 36/A maddesidir. Ayrıca, davacının temyiz talebinin süresinde yapılması gerektiği belirtilerek kanuna uygun davranmamanın sonuçları vurgulanmıştır.

20. Hukuk Dairesi 2018/2954 E. , 2018/4142 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : Zeki Ege ve Müşterekleri

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Merci kararı, davacıya merci tarafından 29.01.2016 tarihinde, kadastro mahkemesi tarafından ise 01.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle 1086 sayılı HUMK’nın 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük yasal süre geçirildikten sonra davacı tarafından 09.02.2016 tarihli dilekçe ile aynı gün temyiz harcı yatırılmak suretiyle verilmiştir. Her ne kadar, merci tarafından temyiz süresi (15) gün olarak belirtilmiş ise de Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün 2012/19-779 E. 2013/355 K. sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davacı tarafa yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, istek halinde peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 31.05.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.