MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.05.2017 gün ve 2016/458 Esas, 2017/191 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede,
Katılan Bakanlık vekilinin dosyada bulunan temyiz dilekçesinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 2017/2370 Esas, 2018/215 Karar sayılı dosyasına ilişkin olduğu, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinde yapılan araştırmada söz konusu dosyanın suça sürüklenen çocuk müdafisi ile Bakanlık vekilinin temyiz yoluna başvurmaları üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2018/26442 tebliğname numarası ile arşivde bulunduğu ve sistem üzerinde anılan dosyanın içeriği incelendiğinde bu dosyaya ilişkin herhangi bir temyiz dilekçesinin o dosya içerisinde bulunmadığı ve mevcut haliyle katılan Bakanlık vekilinin incelenmekte olan bu dosyada temyiz yoluna başvurmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin REDDİYLE, incelemenin sanık müdafisinin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdureler..., ... ...,... ile ..."ya yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve mağdureler ... ile ..."a yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin anılan hükümlere ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında mağdureler ..., ... ..., ... ile ..."ya yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın bir suç işleme kararı kapsamında değişik zamanlarda mağdurelere yönelik ellerini tutmak, ellerinin içini ovalayarak öpmek, yanaklarından öpmek, elini mağdurelerin omzuna koyarak göğüslerine dokunmak, oyun oynadıkları esnada dirseklerinin altından tutarak demiri tutmasını sağlamak, masaya çıkardığı mağdureleri üzerine hoplamasını sağlayarak kucağına oturtmak şeklindeki eylemlerinin ani ve kesintili gerçekleşip, kısa süreli olması nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek ilk derece mahkemesince buna göre hükümler kurulması gerekirken, söz konusu eylemlerin sarkıntılık düzeyini aştığına ilişkin deliller ile dosya içeriğinin de çeliştiği nazara alınarak, ilk derece mahkemesince 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 31.01.2018 gün ve 2018/325 Esas, 2018/150 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.