MAHKEMESİ : Kocaeli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2010/321-2013/188

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacının İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini ücretlerini alamadığı için sonlandırdığını belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin, ücret, asgari geçim indirimi ve fazla çalışma alacakları yönünden karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini haklı bir sebeple feshettiğini belirterek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm ve davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece, davacının gün içinde yaptığı sefer sayısına göre harcırah aldığı, daha fazla harcırah almak için günlük çalışma saatlerinin üstünde çalışma yapmış olacağı ve harcırahların günlük olarak ödendiğinin anlaşıldığı belirtilerek, fazla çalışma alacağının ödendiğini kabul etmiştir. Ancak dosya kapsamından, şahit beyanlarından ve bilirkişi raporuna göre davacının fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır. Buna göre davacının almış olduğu sefer primi ücretinin fazla mesaideki asıl saat ücretini karşıladığı kabul edilerek sadece fazla mesainin zamlı kısmının alınmadığı, fazla çalışmanın yalnızca %50 kısmına göre hesaplaması gerekmektedir. Mahkemce, belirtilen sebeplerle, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.