MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 23/03/2017 tarih ve 2016/46 E- 2017/129 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 05/04/2018 tarih ve 2017/1514 E- 2018/400 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 2014/69592 numaralı "QLİK" ibaresinin 09. ve 42. sınıflarda tescili için davalı kuruma yaptığı başvuruya diğer davalı şirket tarafından "KLİK" ibareli markalarına dayalı olarak itiraz edildiğini, davalı kurum tarafından itirazın yerinde görülerek müvekkili başvurusunun reddedildiğini, bu kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkilinin başvurusunda yer alan özgün Q harfi ve logo gözetildiğinde markalar arasında iltibas tehlikesinin bulunmadığını, her iki markanın tüketici nezdinde çok farklı bir algı yaratacağını, "qlik" ibaresinin aynı zamanda müvekkili şirketin ticaret unvanının kök kısmını oluşturduğunu, "klik" ibaresinin ayırt ediciliği düşükken "QLIK" ibaresi için böyle bir durumun olmadığını, 2012/90031 sayılı markasına dayalı olarak müvekkilinin söz konusu ibare üzerinde müktesep hakkının bulunduğunu ileri sürerek YİDK’in 2015-M-8822 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, davacının başvurusuna konu ibare ile redde mesnet markalar arasında iltibas tehlikesinin bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacı şirket başvurusu ile müvekkili markaları arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının başvurusuna konu "QLİK" ibaresi ile davalının redde mesnet "KLİK" markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik olduğu ve redde konu bütün sınıflar açısından aynı/benzer malları kapsadığı, davacının daha önce tescil olunan markasının şekil markası olduğu ve müktesep hak sağlamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; "QLİK+Şekil" ibareli dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet "KLİK" asıl unsurlu markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu, redde mesnet "KLİK" ibareli markaların ayırt ediciliklerinin zayıf olduğu kabul edilse dahi başvuru ile söz konusu markalar arasındaki yüksek düzeydeki benzerlik karşısında bu durumun varılan sonucu değiştirmeyeceği, davacı adına tescilli 2012/90031 sayılı marka ile dava konusu başvurunun asli unsurlarının farklı olduğu ve bu itibarla dava konusu başvuru yönünden davacıya müktesep hak sağlamayacağı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.