MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/214 E- 2017/251 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/04/2018 tarih ve 2017/1522 E- 2018/424 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı Kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "oba" esas unsurlu tanımış markaların sahibi olduğunu, bu markalarına dayalı olarak davalı şirketin "obalino" ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı başvuruya itiraz ettiğini, itirazın nihai olarak reddedildiğini, başvuru konusu ibare ile müvekkilinin markaları arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğunu, tüketicilerin başvuruyu, müvekkili şirketin seri markalarından birisi olarak algılayacağını, davalı şirketin, müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız olarak yararlanmayı amaçladığını ve kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-3154 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, yayına itiraz üzerine verilen karara karşı YİDK nezdinde itiraz etmeyen kişinin başka itirazlar üzerine verilen YİDK kararının iptali istemiyle dava açamayacağını, davacı tarafından işbu davada zorunlu başvuru yolu tüketilmediğinden davanın, dava şartı yokluğundan reddinin gerektiğini, başvuru konusu ibare ile davacı markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerliğin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkiline ait "OBA" ibareli markanın tanınmış marka olduğunu, yine "OBALİNO" ibareli dava konusu başvurunun neredeyse birebir aynı olan "OBALLİNO" ibareli markanın da müvekkili adına tescilli bulunduğunu, dolayısıyla söz konusu ibarenin müvekkili adına tescilinin iltibasa yol açmayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir. İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu başvuru kapsamında yer alan "Toz şeker, kesme şeker, pudra şekeri. Çaylar, buzlu çaylar" emtiası ile davacının itirazına mesnet markaların kapsamlarındaki malların aynı tür oldukları, dava konusu marka işaretleri arasında düşük düzeyli benzerlik bulunduğu, markalar arasında yukarıda sayılan mallar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/l-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, davacı markasının tanınmış marka niteliğini haiz olmadığı, davalı şirketin önceki tarihli markalarının dava konusu başvuru bakımından kazanılmış hak sağlamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK kararının, 30. sınıfta yer alan "toz şeker, kesme şeker, pudra şekeri, çaylar, buzlu çaylar" yönünden iptaline, aynı mallar yönünden davalı şirket markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, ihtiyati tedbir kararına karşı istinaf yolu kapalı olduğu, itiraz eden davacı firmanın unvan değiştirdiği, mahkemenin esasa ilişkin kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde, temyiz edenin sıfatına, İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre, yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı Kurum vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Kurumdan alınmasına, 26/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.