7. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.01.1995 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne karar verilerek bu karar 21.07.2006 tarihinde kesinleşmiştir. Davalı ... vekilinin talebinin reddine dair verilen 17.09.2015 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mustafakemalpaşa Sulh Hukuk Mahkemesinin 27.06.2001 tarihli, 1995/19 Esas 2001/663 Karar sayılı ilamı ile dava konusu taşınmazlardaki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir. İlam süresi içerisinde temyiz edilmediğinden 21.07.2006 tarihinde kesinleşmiştir.
Davalı ... vekili, 08.05.2015 tarihli talep dilekçesi ile dava konusu taşınmazların satıldığını, satış bedellerinin paydaşlara Mustafakemalpaşa Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/1142 Esas sayılı mirasçılık belgesine göre dağıtıldığını ancak mirasçılık belgesinde payının 3840 olması gerekirken 840 olarak gösterildiğini, bu nedenle tashih talebinde bulunduğunu ve 14.05.2015 tarihli tashih kararı ile mirasçılık belgesindeki payının 3840 olarak düzeltildiğini, paylaştırılan satış bedelinin hak sahiplerinden iadesi istenerek tashih kararı gereği düzeltilen mirasçılık belgesine göre yeniden satış bedelinin dağıtılmasını talep etmiştir.
Mahkemece 17.09.2015 tarihli ek karar ile, satış ve tevzii tarihlerinde geçerli mirasçılık belgesine göre yapılan paylaştırmanın usul ve yasaya uygun olduğu, sonradan vuku bulunan değişikliklerin taraflar arasında sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre çözülmesi gerektiğinden davalı ... vekilinin talebinin reddine karar verilmiştir.
Davalı ... vekili, ek kararı temyiz etmiştir.
Her ne kadar mahkemece 17.09.2015 tarihli ek kararda kanun yolu gösterilmemiş olsa da kararın temyize tabi olduğu anlaşıldığından talepte bulunanın temyiz dilekçesinin kabulüne karar verilerek dosya incelemeye geçildi;
Somut olayda; davalı ... vekilinin satış bedelinin yeniden paylaştırılmasına ilişkin talebinin mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle, 17.09.2015 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 18.10.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.