Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14362 Esas 2019/2894 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14362
Karar No: 2019/2894

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14362 Esas 2019/2894 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Hükümlü, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmuş ancak tedbirlerine uymadığı için mahkûm edilmiştir. Dosya incelendiğinde, hükümlünün denetimli serbestlik çağrı yazısına cevap vermediği, sanığın aynı konutta beraber oturan teyzesine yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu belirlenmiştir. Sanık hakkında aynı suç tarihinden önce açılmış başka bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı için 191. maddenin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Hüküm, yargılama sürecinde kanuna uygun olarak yapılmıştır ve hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2014/14362 E. , 2019/2894 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
UYAP sistemi üzerinden yapılan araştırmada hükümlünün Ceza İnfaz Kurumundan 21/04/2011 tarihinde çıkmış olduğu görüldüğünden, Adana Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 21/07/2011 tarihli çağrı yazısının hükümlü adına tebliğ edildiği 27/07/2011 tarihinde, hükümlünün Ceza İnfaz Kurumunda bulunmaması nedeniyle bu tarihte bilinen en son adresinde sanığın aynı konutta beraber oturan teyzesine yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu anlaşıldığından tebliğnamede yer alan bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.