Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı, aksi kurum işleminin iptalini ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
04.10.2000 tarihi itibarıyla 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık kayıt ve tescili yapılan davacı, süresinde yaptığı başvuru ve ödemeyle 12.11.1986-04.10.2000 tarihleri arası esasen 5.001 gün olan vergi kayıt süresini, kurum işlemleri gereği 1479 sayılı Yasanın geçici 18’inci maddesi kapsamında 5.040 gün olarak borçlanmıştır. 1977-1978 tarihleri arası 600 gün askerlik süresi, 12.11.1986-04.10.2000 tarihleri arası geçerli sayılan 5.001 gün vergi borçlanma süresi ve 04.10.2000-15.02.2010 tarihleri arası 3.371 gün 1479 sigortalılık süresi olmak üzere toplam 8.972 prim gün sayısı bulunan davacının 15.02.2010 tarihli tahsis başvurusu, tahsis talep tarihi itibarıyla 25 tam yılı (9.000 gün) bulunmadığından bahisle red edildiği anlaşılmaktadır.
Dava dosyası içerisinde yer alan 11.02.2010 günlü hesap ekstrasına göre, 02.02.2010 tarihli 245,00 TL’lik son prim ödemesiyle, davacının, 28.02.2010 tarihi itibarıyla 04.10.2000-28.02.2010 tarihleri arası dönem yönünden prim borcunun bulunmadığının anlaşılması karşısında, tahsise esas prim gün sayısının belirlenmesinde, prim borcu bulunmayan ve tahsis başvurusunun yapıldığı 2010 yılı Şubat ayının tamamının (28 gün) dikkate alınması gerekirken, tahsis başvuru tarihine kadarki sürenin (15 gün) alınması isabetli olmadığı gibi; öte yandan 19.10.2010 tarihli vergi dairesi yazısına göre de 11.11.1986 tarihinde başlayan vergi kaydının halen devam ediyor olması ve vergi kayıt süresine ilişkin olarak davalı Kurum tarafından fazladan borçlandırılan 39 günlük vergi kayıt süresi, devam eden vergi kaydı gözetilerek, zorunlu sigortalılık süresi olarak değerlendirilmesi mümkündür.
Şu halde, yapılması gereken iş; vergi kayıt süresine ilişkin olarak Kurumca fazladan borçlandırılan 39 günlük süre, devam eden vergi kaydı da dikkate alınmak suretiyle zorunlu sigortalılık süresi olarak kabul edilmeli, böylece tahsis koşullarının varlığı yeniden değerlendirilerek varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.