Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13499 Esas 2019/2915 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13499
Karar No: 2019/2915

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13499 Esas 2019/2915 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, yargılama süreci yasaya uygun olarak yapılmış, deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılmış ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanmıştır. Ancak, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a maddesi yanında aynı Kanunun 52/2. maddesinin gösterilmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Ancak, durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı TCK'nın 50/1-a maddesi: TCK'nın uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçlarının cezalandırılmasını düzenleyen maddesi.
5237 sayılı TCK'nın 52/2. maddesi: İlaç yerine kullanılan veya uyuşturucu veya uyarıcı madde muamelesi gören maddelerin taşınması veya bulundurulmasının cezalandırılmasını düzenleyen maddesi.
5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesi: Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı yapılan temyiz başvurularıyla ilgili usul ve esasları belirleyen maddesi.
CMUK'nın 322. maddesi: İçeren kararların düzeltilmesi için başvuru usul ve koşullarını düzenleyen maddesi.

10. Ceza Dairesi 2013/13499 E. , 2019/2915 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a maddesi yanında aynı Kanunun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin bölümündeki "50/1 maddesi" ibaresinden sonra gelecek şekilde ""ve 52/2. maddesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.