Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2246 Esas 2019/2921 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2246
Karar No: 2019/2921

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2246 Esas 2019/2921 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle ceza almıştır. Mahkeme, sanık hakkındaki adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, aynı suçtan dolayı daha önce herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin verilmediğini belirtmiştir. Bu nedenle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Kanunen şartları sağlandığı için yapılan incelemeye göre, mahkemenin yargılama sürecindeki işlemleri kanuna uygun olarak yapılmıştır ve sonuçta mahkûmiyet hükmü onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesinin 5. fıkrası: Sanık lehine uygulanma şartlarının bulunması durumunda, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin verilmesinin ön koşulu aranmaksızın direk olarak bu tedbirler uygulanabilir.
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi: Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte, henüz verilmemiş olan bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri olması durumunda, suç işlenmesi halinde ilk olarak bu tedbirlerin uygulanması gerekmektedir.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: Tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması durumunda, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek ceza verilebilir.

10. Ceza Dairesi 2017/2246 E. , 2019/2921 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.