MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, davacı erkeğin kabul edilen boşanma davası ile reddedilen yoksulluk nafakası ve tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflar, cevaba cevap ve 2. cevap dilekçeleri ile serbestçe, ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakatı ile iddia ve savunmalarını genişletebilir veya değiştirebilirler. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra ise diğer tarafın açık muvafakatı ve ıslah dışında iddia ve savunma genişletilip değiştirilemez (HMK m.141/1). Davacı erkek tarafından Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesine dayalı olarak 23.07.2013 tarihinde açılan boşanma davasına ilişkin dilekçesi davalı kadına 01.08.2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı kadın 20.09.2013 tarihli süresinde olmayan cevap dilekçesi ile 1500 TL yoksulluk nafakası, 100.000 TL maddi tazminat, 100.000 TL manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davacı erkeğin bu talebe açık bir muvafakatı olmadığı gibi, usulünce yapılmış bir ıslah işlemi de bulunmamaktadır. O halde davalı kadının nafaka ve tazminat talepleri hakkında "karar verilmesine yer olmadığına" karar verilecek yerde yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.02.2017 (Çrş.)