MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, sosyal yardım, izin ücreti, toplu iş sözleşmesi fark alacağı ve kıdem zammı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 20.04.1989-13.07.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız ve geçersiz olarak feshedildiğini, davalı işyerinin parasal sıkıntılarını aşamadığından davacıyı beş ay ücretsiz izne ayırdığını, ücret alacağı, izin ücreti alacağı, toplu iş sözleşmesi farkı alacağı, sosyal yardım alacağı, kıdem zammı alacağı ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili davalı işyerinin ekonomik krizin etkisiyle zor duruma düştüğünü, bu sebeple davacınında içinde bulunduğu işçilerin ücretsiz izne ayırdıklarını, işçilerin çalışan bir fabrikaya alınmamasının iş sözleşmesinin feshi olarak kabul edilebileceğini, hammadde yetersizliği sebebiyle çalıştırılması mümkün olmadığından işçilerin fabrikaya alınmadığını, işverenin iş sözleşmesini feshetmeye yönelik iradesi bulunmadığını, davacının gönderdiği yazı ile ihbar ve kıdem tazminatları ve sair alacaklarını talep etmesinin iş sözleşmesinin feshi niteliğinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesin talep etmiştir.
Mahkemece, davacının dava dilekçesinde toplu iş sözleşmesi hükümleri doğrultusunda ücret farkı ve kıdem zammı talebinde de bulunduğu, söz konusu alacakların da bilirkişi raporu ile hesaplandığı, davacının ayrıca 2009 ve 2010 yıllarında çalıştığı sürelerle ilgili olarak bayram harçlığı, yılbaşı harçlığı ve ayni yardım alacakları talebinde bulunduğu, bu alacakların da bilirkişi raporunda hesaplandığı, hesaplanan bu alacakların davalıdan tahsilinin gerektiği, davacının hizmet süresi itibariyle dörtyüzsekiz günlük yıllık izne hak kazandığı, bunun üçyüzaltmışüç günlük bölümünün kullanıldığı, kalan kırkbeş günlük iznin kullandırıldığının veya kullanılmayan izinlerin ücretlerinin ödendiğinin davalı işveren tarafından iddia ve ispat edilemediği, davacının dava dilekçesinde fazla çalışma ücreti alacağı
talebinin de bulunduğu ancak, davacının haftalık normal çalışma süresi olan kırkbeş saati aşan fazla çalışma iddiasını usulüne uygun delillerle ispatlayamadığı davacının bu kalemdeki talebinin reddinin gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında dava konusu alacakların hesabında esas alınacak ücret konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamından davacının toplu iş sözleşmesinden yararlandığı, davalı işyerinde davacının iş sözleşmesinin feshi anında geçerli olan toplu iş sözleşmesinin 10. maddesine göre bir defaya mahsus olmak üzere devam etmekte olan iş sözleşmelerinin son defa akdedildiği tarihten 31.12.2008 tarihine kadar bir tam hizmet yılını doldurmuş personele her hizmet yılı için brüt 2,00 TL kıdem zammı verileceği anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda onsekiz yıllık kıdem zammı 36,00 TL olarak hesaplanmış ve buna göre fark ücret alacağı belirlenmiştir.Oysa her yıl için 2,00 TL kıdem zammı ilave edilerek fark ücretinin hesaplanması gerekir. Hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda dava konusu alacakların hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.